Sis Avşarlarından Doyranlı'ya mensup Herek Oğullarından gelmektedir. Köyün gelenek, görenekleri hakkında kaydedebileceklerimiz şöyledir: Köken olarak bir yörük köyü olması sebebiyle halı, kilim ve çorapları nakış ve renkleri ile kendisini farkettirir. Evlerde tandır bulunmakta olup, lavaş ve tandır çörekleri çok lezizdir. Mayalanıp tandırda yapılan ekmeklerinin yanı sıra, saç üzerinde incecik yufka ekmeklerde yapılmaktadır. Köy tereyağı, yumurta, süt,yoğurt, kaymak ve peynir gibi ürünler açısından zengin olup; incecik açılıp, tereyağı ile yapılarak tandır üzerinde pişirilen kuru börek, sarığı burma, baklava gibi lezzetlere özel bir önem verilir. Patatesli ve kıymalı içli köfte, bulgur ile dövülmüş kıyma ile yapılan sulu köfte, yoğrtlu kısır köfte, hingel ve ayrıca su böreği, yoğurlu hingel, makarlama mercimekli kesme çorbası, kavurma, salça, acı biber kullanılarak ile çorbası yapılan boz hamur, yumurta eriştesi, yufka böreği gibi hamur işleri çok çeşitli hamur ve bulgur yemekleri yapılmaktadır. Kışlık kavurma ve kuru et hazırlanmakta olup, beyaz ve bol sarımsaklısının makbul olduğu dal turşusu hazırlıklarına özel bir önem verilir. Armut turşusu gibi sair turşularda yapılmasına karşın, olmazsa olmazı dal turşusudur. Gelecoş, keşkek gibi yemeklerin yanı sıra, yabani bir meyve olan karamuk aşı, madımak aşı gibi geleneksel yemekler yapılır. Kaymakla yapılan çiğ aşı, kaygana, omaç gibi kahvaltılıklar hazırlanır.
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Köyün arazi yapısı dağlık olmakla beraber çok geniş bir araziye sahiptir. Tarıma el verişli arazisi çok verimli değildir. Köyün en değerli arazisi öz diye tabir edilen sulu tarıma elverişli arazisi köyün hemen hemen yıllık gelirinin tamamını karşılamakta olup, sulu tarım yapılmaktadır. Sulu tarımla çok miktarda patates, sarmısak, kendi ihtiyaçlarını karşılayacak kadar fasulye , kabak, havuç, pancar ve bunların yanısıra hayvancılığın gelişmiş olduğu köyde yonca, korunga ve silaj mısırı ekilmekte.